Krymka białostocka:

Pochodzenie:
Rasa powstała w połowie XX wieku. W tworzeniu rasy brali udział hodowcy z Białegostoku, Suwałk i pobliskich miejscowości. Obecnie są to gołębie hodowane i lubiane na terenie całego kraju.
Wrażenie ogólne:Gołąb mniej niż średniej wielkości, typu lotnego, sylwetka o zaokrąglonych kształtach, postawa dumna o uniesionej i wypiętej piersi, lekko wygiętej do tyłu szyi, obfitym i dobrze przylegającym upierzeniu, dość żywym usposobieniu lecz łagodny i mało płochliwy.
Wzorzec: cechy rasowości.
Głowa: Mała, okrągła, o szerokim i wysokim czole, przyozdobiona obfitą, szeroką, wysoko osadzoną muszlowatą koroną. Wewnątrz korona lekko wgłębiona, nie przylega do głowy, u szczytu pióra skierowane są do przodu i sięgają szczytu głowy, po bokach zakończona rozetami.
Oczy: Dość duże, perłowe, źrenica mała o wyraźnie zaznaczonych krawędziach.
Brew: Dwurzędowa, gładka, równa wokół oka, barwy jasnocielistej .
Dziób: Krótki, gruby, tępo zakończony, barwy jasnocielistej. Dobrze zwarty, skierowany nieco w dół, tworzący z linią czoła kąt rozwarty. Woskówki małe, dobrze przylegające, biało przypudrowane.
Szyja: Średniej długości , stożkowo ukształtowana, łagodnie wygięta do tyłu. Podgardle wycięte i zaokrąglone.
Pierś: Umiarkowanie szeroka, zaokrąglona, wypięta do przodu, paradnie i dość wysoko noszona.
Plecy: Lekko zaokrąglone, ukośnie opadające.
Skrzydła: Mocne, sprężyste, przylegające do tułowia, lotki zwarte, spoczywające na ogonie, nie krzyżujące się ze sobą lotkami.
Ogon: Dobrze zwarty, średniej długości, trzymany równo z linią grzbietu.
Nogi: Średnio wysokie, prawie proste, bogato upierzone na całej długości, tworzą na udzie widoczne i duże „bufy”. Na stopach „łapcie”, długie obfite i rozłożyście uformowane. Barwa pazurków zgodna z kolorem dzioba.
Upierzenie: Obfite, dobrze przylegające i gęste.
Rodzaje kolorów:Czerwony, żółty, czarny, kawowy, niebieski.
Kolor i rysunek:Wszystkie kolory muszą być intensywne, nasycone i jednolite z połyskiem. Zasadnicze upierzenie jest białe, z wyjątkiem barwnej „czapeczki - krymki” na głowie i barwnego ogona. „ Krymka” zakrywa górną część głowy, linia barwnego rysunku biegnie od kąta dzioba, przechodzi przez dolną krawędź oka i kończy się u podstawy całkowicie białej korony. Ogon jest barwny wraz z górnymi i dolnymi piórami swej pokrywy. Barwny rysunek powinien wyraźnie odcinać się od białego tła.
Duże błędy:Wąska, kanciasta, płaska głowa. Dziób dłuższy niż krótki, cienki, spiczasty, źle zwarty, ciemny, sino – rogowy, różowo - czerwony. Oko pomarańczowe, o kolorowej tęczówce lub ze zbyt dużą ilością krwawych żyłek., rozlana źrenica. Różowa lub czerwona brew. Uboga w pióra, zniekształcona, za nisko osadzona korona. Krótka szyja, brak wycięcia podgardla. Luźne i obwisłe skrzydła. Niskie, słabo opierzone nogi. Niewłaściwa budowa ciała. Zniekształcony rysunek „ krymki” lub ogona.
Uwagi do oceny:Głowa – oko, brew, dziób i ich kolor – budowa figury – szyja - rysunek – kolor – upierzenie nóg – ogólny wygląd.
Grupa IX Lotne
Obrączka numer 10
Wydanie 2001